منجی (دیدگاه وهابیت)در روایات اهل سنت درباره منجی موعود روایات فراوانی وجود دارد. این که شخصی به نام مهدی(عجّلاللهفرجهالشریف) از فرزندان پیامبر میآید و این شخص از فرزندان فاطمه زهرا(سلاماللهعلیها) است. ۱ - حضرت مهدی در روایات اهل سنتدر روایات اهل سنت این نکته نیز وجود دارد که بعد از اینکه جهان پر از ظلم و جور شد ظهور کرده و جهان را پر از عدل و داد میکند و این بدان معناست که اصل منجی و ظهور مهدی را قبول دارند اما اینکه این مهدی در حال حاضر به دنیا آمده است و زنده است و در حال غیبت است این را قبول ندارند و میگویند هنوز به دنیا نیامده است. لذا حضرت مهدیای را که ما به آن اعتقاد داریم که فرزند امام حسن عسگری(علیهالسّلام) است و هزار و اندی سال پیش به دنیا آمده و اکنون در پرده غیبت به سر میبرد را انکار میکنند و آن را ساخته و پرداخته شیعه میدانند. لذا در بسیاری از مکتوبات خود از آن به عنوان مهدی موهوم یاد میکنند. ۲ - اعتراف به اصالت مهدویتنکتۀ جالب توجه این است که ابن تیمیه، بزرگ تئورین وهابیت هم وقتی در برابر انبوهی از روایات در صحاح سته و حتی در صحیح بخاری و مسلم دربارۀ حضرت مهدی واقع میشود، صراحتا میگوید: «ان الاحادیث التی یحتج بها علی خروج المهدی احادیث صحیحة، رواها ابو داود والترمذی واحمد وغیرهم من حدیث ابن مسعود وغیره.» احادیثی که میتوانیم احتجاج کنیم بر آن احادیث بر قیام حضرت مهدی، این احادیث صحیح هستند. این روایات را ابو داود، ترمذی و احمد نقل کرده اند. جالب تر این که بن باز مفتی اعظم سابق عربستان سعودی ، مینویسد: «مسئله حضرت مهدی علیهالسّلام واضح است و احادیث پیرامون آن مستفیضه بلکه متواتر است و تعداد زیادی از اهل علم متواتر بودن احادیث حضرت مهدی علیهالسّلام را نقل کرده اند. و تواتر آن تواتر معنوی است به خاطر کثرة طرق احادیث آن، و اختلاف در لفظ احادیث و راویان و الفاظ بحق دلالت بر این دارد که این شخص موعود امر ثابتی دارد و خروج او حق است. و ما دیدهایم که علما مسائل زیادی را با روایاتی کمتر از این ثابت کرده اند. و قول حق از علما بلکه اتفاق علما بر ثبوت مسئله مهدویت است و همین قول حق است و به حق که او در آخر الزمان خارج خواهد شد. و اما عده قلیلی از علما (در این مسئله) توجهی به صحبت درباره او نکردهاند.» [۲]
مجلة الجامعة الاسلامیة بالمدینة المنورة، العدد ۳، السنة الاولی ۱۳۸۸، فی ذیل محاضرة عبد المحسن العباد.
رابطة العالم اسلامی که در حقیقت مرکز فرهنگی وهابیت است، در برج می۱۹۷۶ رسما اعلام کرد : «فان الاعتقاد بظهور المهدی یعتبر واجبا علی کل مسلم وهو جزء من عقائد اهل السنة والجماعة ولا ینکر ذلک الا کل جاهل او مبتدع.» «اعتقاد به ظهور حضرت مهدی، یک امری است واجب بر همۀ مسلمانها. این عقیده، جز عقائد اهل سنت و جماعت است و جز جاهل و نادان و بدعتگذاری کسی نمیتواند این عقیده را انکار کند.» ۳ - اشکال وهابیت نسبت به حضرت مهدیاشکال وهابیت نسبت به حضرت مهدی(عجّلاللهفرجهالشریف) ولادت آن حضرت و این که آیا حضرت مهدی(عجّلاللهفرجهالشریف) از نسل امام عسکری (علیهالسّلام) است و در سال ۲۵۵ هـ به دنیا آمده یا نه، میباشد. علمای زیادی از اهل سنت صراحتا در کتابهای خودشان گفتهاند که حضرت مهدی عجّلاللهفرجهالشریف هما السلام) در سال ۲۵۵ یا در سال ۲۵۸ از نرجس خاتون و امام عسکری (علیهالسّلام) به دنیا آمده است. آمار ۱۲۰ نفر از علمای اهل سنت جمع آوری شده است که همگی بر ولادت حضرت مهدی اعتراف دارند. جناب ابو نصر سهل بن عبدالله از اعلام قرن چهارم در کتاب سر السلسلة العلویة صراحت دارد بر این که حضرت مهدی(عجّلاللهفرجهالشریف) فرزند امام عسگری(علیهالسّلام) به دنیا آمد و او را قائم و حجت میدانند. بعد میگوید : هیچ اشکالی در نسب آن حضرت نیست؛ ولی به خاطر برخی از مسائل سیاسی برادرش جعفر آمد و ادعای میراث امام عسکری را کرد. [۳]
سر السلسلة العلویه، ص۳۹.
جناب فخر رازی از مفسرین اهل سنت، صاحب کتاب تفسیر کبیر، به صراحت مینویسد: «فله ابنان وبنتان. اما الابنان فاحدهما صاحب الزمان والثانی موسی درج فی حیات ابیه.» «امام عسکری علیهالسّلام دو تا دختر و دو تا پسر داشتند. یکی از فرزندان آنها صاحب الزمان و دیگری موسی بوده که در زمان حیات پدرش از دنیا رفته است.» [۴]
فخر رازی، الشجرة المبارکة فی انساب الطالبیة، ص۷۸.
آقای ابن خلکان از بزرگان اهل سنت مینویسد: «کانت ولادته یوم الجمعة منتصف شعبان سنة خمس وخمسین وماتین.» «ولادت حضرت مهدی، روز جمعه نیمۀ شعبان، سال ۲۵۵ هجری بوده است». همچنین ذهبی از علمای بزرگ اهل سنت در کتابهای متعددش در این زمینه سخن گفته است. وی در تاریخ اسلام مینویسد: «واما ابنه محمد بن الحسن الذی یدعوه الرافضة القائم الخلف الحجة، فولد سنة ثمان وخمسین وقیل سنة ستة وخمسین.» «و اما فرزندش محمد بن حسن که رافضه (شیعه) او را قائم خلف و حجت مینامند، پس سال سال ۲۵۸ یا ۲۵۶ به دنیا آمده است.» [۶]
ذهبی، شمس الدین، تاریخ الاسلام، عمر عبدالسلام تدمری (تحقیق)، ج۱۹، ص۱۱۳، دارالکتاب العربی، بیروت، لبنان، ۱۴۰۷ق، اول.
[۷]
ذهبی، شمس الدین، سیر اعلام النبلاء، شعیب الارناؤوط و محمد نعیم العرقسوسی (تحقیق)، ج۱۳، ص۱۱۹، مؤسسة الرسالة، بیروت، ۱۴۱۳ ه. ق، نهم.
۴ - پانویس
۵ - منبعسایت پژوهه، برگرفته از مقاله «نظر وهابیت درباره منجی». ردههای این صفحه : دیدگاه های وهابیت | مهدویت
|